و در بسیاری از موارد حتی اگر نظر،صحبت و برنامه ی یکی از اعضا گروه نادرست باشد،باز اعضای گروه به دلایلی از جمله؛رودربایستی،رابطه ی دوستی و‌مهمتر از همه منفعت گروه خودشان سعی در حمایت از وی را دارندو از او پشتیبانی می کنند.

حکایت احزاب در کشور ما همین است.این یک واقعیت است که بسیاری از این احزاب در دوران تبلیغات انتخاباتی قارچ‌گونه ظاهر میشوند و بعد از انتخابات،تا انتخابات دوره ی بعد هیچ اثری از انها عملا مشاهده نمیشود،یعنی اکثر انها دنبال بهره برداری انتخاباتی و تبلیغاتی به نفع خود هستند،نه اینکه دنبال حل مشکلات مردم.

حالا ممکن است در اساسنامه ی خود هم یکسری اهداف به ظاهر مردم دوستانه و خداپسندانه را هم طرح کنند اما باید دید در عمل چه اقداماتی را به نفع مردم انجام داده یا می دهند؟

 حال با عقیده ی بنده در این زمینه اشنا شوید....

تاسیس حزب و رقابت احزاب در همه ی دموکراسی ها امری طبیعی است،در کشور ما که نمونه ی واقعی یک دموکراسی اسلامی هست،وجود این احزاب هم امری طبیعی است،اما نباید فراموش کنیم که در کشورهای غربی که دین و اخلاق در انها جایگاهی ندارد تاسیس حزب صرفا برای کسب منافع مادی-حزبی و سیاسی هست.اما در کشور ما که یک کشور اسلامی است تاسیس احزاب باید در جهت خدمت به مردم و محرومان جامعه باشد.

وقتی حزبی تاسیس میشود یعنی آنها برای خودشان یک شاخص یک معیار یک چارچوب و یکسری اهداف را طراحی و‌پیش بینی کرده اند و اگر بدبینانه فکر کنیم حداقل به ظاهر قصد دارند در چارچوب آن اصول حزبی حرکت کنند.

نظر بنده در این رابطه اینست نباید فراموش کنیم که در کشوری اسلامی زندگی می کنیم تحت امر ولایت فقیه،رهبری فرزانه،که در علم و اگاهی و فقاهت و دیانت و عدالت و درایت و شجاعت یگانه ی زمان هستند،مهمتر از همه جانشین و نائب امام زمان(عج)هستند و دارای مشروعیتی الهی،که رهبری ایشان ادامه دهنده ی رهبری و ولایت پیامبر (ص) و ائمه ی معصوم (ع) هست.

از طرفی دین مبین اسلام کاملترین دین برای هدایت و اداره ی امور بشر است.